Mureybet is een belangrijke prehistorische vindplaats in het noorden van Syrië langs de EufraatHet biedt belangrijke inzichten in menselijke nederzettingspatronen tijdens de neolithicum periode. De site werd voor het eerst opgegraven in de jaren 1960, waarbij belangrijke bevindingen over vroege agrarische samenlevingen werden onthuld.
Ontvang uw dosis Geschiedenis via e-mail
Ontdekking en opgraving
Frans archeoloog Jacques Cauvin leidde de uitgraving van Mureybet in 1964. Zijn team ontdekte vier verschillende bewoningslagen, die dateren van ongeveer 10,200 v.Chr. tot 8,000 v.Chr. Elke laag onthulde verschillende fasen van de menselijke ontwikkeling, van jagers-verzamelaarsgemeenschappen tot vroege agrarische samenlevingen. Deze bevindingen hebben bijgedragen aan ons begrip van de overgang van nomadisch naar gevestigd leven.
Belang in de Neolithische Revolutie
Mureybet is cruciaal voor het begrijpen van de Neolithische Revolutie, een periode die gekenmerkt werd door de verschuiving van jagen en verzamelen naar landbouw. Tijdens de vroegste fasen van de site jaagden de bewoners op wilde dieren en verzamelden ze plantaardig voedsel. Rond 9,000 v.Chr. blijkt echter dat ze begonnen met het verbouwen van planten zoals tarwe en gerst. Dit is een van de vroegste voorbeelden van landbouw in het Nabije Oosten.
Architectuur en nederzetting
Ocuco's Medewerkers architectuur bij Mureybet biedt inzicht in vroege menselijke nederzettingen. In de vroegste fasen leefden mensen in ronde, halfondergrondse huizen gebouwd met leemstenen. Naarmate de nederzetting zich ontwikkelde, werden deze structuren complexer, met de toevoeging van steen funderingen. De evoluerende architectuur suggereert een toegenomen sociale organisatie en bestendigheid in nederzettingen.
Levensonderhoudspraktijken
De inwoners van Mureybet vertrouwden op een combinatie van jagen, verzamelen en uiteindelijk landbouw. In het begin waren de personen gejaagde dieren zoals gazellen en wild vee. Na verloop van tijd begonnen er bewijzen te verschijnen van gedomesticeerde dieren zoals geiten en schapen. De verschuiving naar landbouw en domesticatie van dieren speelde een belangrijke rol in de overleving en ontwikkeling van de gemeenschap op de lange termijn.
Symboliek en artefacten
Verschillende artefacten die in Mureybet zijn gevonden, geven aanwijzingen over de symbolische en rituele praktijken van de bewoners. Kleine gebeeldhouwde stenen figuren, die waarschijnlijk een religieuze betekenis hadden, werden ontdekt in de latere fasen van de nederzetting. Deze beeldjes, samen met versierd aardewerk, suggereren dat Mureybet's volk een symbolische cultuur naarmate ze overgingen op een meer sedentaire levensstijl.
Verval en verlating
Mureybet werd rond 8,000 v.Chr. verlaten, mogelijk als gevolg van veranderingen in de omgeving of verschuivingen in menselijk nederzettingspatronen. Tegen die tijd vormden veel neolithische gemeenschappen grotere, meer complex samenlevingen. De neergang van Mureybet valt samen met de opkomst van andere prominente neolithische vindplaatsen in de regio, zoals Tell Abu Hureyra.
Conclusie
Mureybet is een essentieel archeologische site voor het begrijpen van de vroege Neolithische periode in het Nabije Oosten. De site biedt kritisch bewijs van de overgang van een jager-verzamelaarslevensstijl naar een levensstijl gebaseerd op landbouw en gevestigde gemeenschappen. De architectonische overblijfselen, bestaanspraktijken en symbolische artefacten bieden waardevolle inzichten in de ontwikkeling van de menselijke beschaving tijdens deze transformatieve periode.
Bron: