De Ġgantija-tempels, gelegen op het mediterrane eiland Gozo, onderdeel van de Maltese archipel, zijn een bewijs van de architectonische bekwaamheid van de antieke wereld. Deze prehistorische tempels, ouder dan de piramides van Egypte en Stonehenge, zijn een boeiend mysterie dat zowel historici als archeologen blijft intrigeren.
Ontvang uw dosis Geschiedenis via e-mail
Historische achtergrond
De Ġgantija-tempels werden gebouwd tijdens het Neolithicum, rond 3600-3200 v.Chr., waardoor ze meer dan 5500 jaar oud zijn. Ze zijn het werk van een beschaving die ouder was dan de farao's van Egypte. De naam Ġgantija is afgeleid van het Maltese woord voor reuzen, 'ġgant', omdat de lokale folklore geloofde dat deze tempels werden gebouwd door een ras van reuzen. De site werd voor het eerst opgegraven in 1827 en is sindsdien erkend als UNESCO-werelderfgoed.
Architectonische hoogtepunten
Het Ġgantija-complex bestaat uit twee tempels, elk met een plattegrond van vijf apsis, naast elkaar gebouwd en omsloten door een grensmuur. De tempels zijn gebouwd met behulp van de overkragingstechniek, waarbij horizontale lagen stenen platen op elkaar worden gelegd, waarbij elke laag verder naar binnen uitsteekt dan de onderliggende laag, waardoor een koepelvormig dak ontstaat. De grootste stenen die bij de constructie zijn gebruikt, wegen meer dan 50 ton en de muren reiken tot 6 meter hoog. Aangenomen wordt dat de bron van deze stenen de nabijgelegen steengroeven zijn, maar de wijze van transport en constructie blijft een mysterie.
Theorieën en interpretaties
Er wordt aangenomen dat de Ġgantija-tempels religieuze plekken waren, mogelijk gewijd aan de Godin van de Vruchtbaarheid, zoals blijkt uit de vele beeldjes en standbeelden die op de site zijn gevonden. De indeling van de tempels, met een centrale gang die naar meerdere kamers leidt, suggereert een complex ritueel of ceremonieel gebruik. De datering van de site werd verkregen door middel van aardewerkanalyse en koolstofdatering van organisch materiaal dat in de tempels werd gevonden. De uitlijning van de tempels suggereert ook enige astronomische betekenis, mogelijk gerelateerd aan de equinoxen of zonnewendes, maar deze theorie wordt nog steeds onderzocht.
Goed om te weten/aanvullende informatie
Ondanks de tand des tijds hebben de Ġgantija-tempels opmerkelijk veel van hun originele kenmerken behouden. Je kunt nog steeds de overblijfselen zien van het pleisterwerk dat ooit de muren bedekte, gemaakt van een mengsel van rode oker en dierlijk vet. De site beschikt ook over een reeks plengoffergaten, waar tijdens rituelen offers of vloeistoffen konden worden gegoten. De Ġgantija-tempels zijn niet alleen een reis naar het verre verleden, maar een bewijs van de vindingrijkheid en spirituele overtuigingen van onze neolithische voorouders.